چالش های دانشجویان در راه تحصیل و آینده شغلی
به گزارش مدیریت آموزش، اصفهان در روز دانشجو، نگاهی به دغدغه های نسل جدید دانشگاهیان، از چالش های شغلی تا ارتباط با جامعه، نشان داده است که این نسل با مسائل متفاوتی نسبت به گذشته مواجه می باشد.
روز دانشجو یادآور روحیه آرمان خواهی، مشارکت اجتماعی و کوشش برای ساختن جامعه ای بهتر است. این روز فرصتی است تا صدای نسل جدید دانشگاهیان شنیده شود و چالش ها و امیدهای آنها مورد توجه قرار گیرد. امروزه دانشجویان با مسائل مختلفی دست وپنجه نرم می کنند. دغدغه شغلی، یکی از اصلی ترین چالش های آنان است. خیلی از دانشجویان نمی دانند بعد از فارغ التحصیلی چگونه می توانند شغلی متناسب با رشته تحصیلی خود پیدا کنند. شرایط نامناسب بازار کار و ارتباط قوی نداشتن میان دانشگاه و صنعت، بخصوص در رشته های تخصصی، این نگرانی را تشدید کرده است.
دانشجویان انتظار دارند که دانشگاه ها نقش فعال تری در آماده سازی آنها برای ورود به بازار کار ایفا کنند. از طرفی، تغییرات در فضای دانشگاهی هم قابل توجه است. ارتباط میان اساتید و دانشجویان کمرنگ تر شده و خیلی از دانشجویان تمایل کمتری به تعامل مستقیم با اساتید خود دارند. این تغییرات، تحت تاثیر تحولات فناوری و فرهنگی، می تواند نتایج منفی بر کیفیت آموزش داشته باشد. نسل جدید که با فناوری های دیجیتال رشد کرده، به دنبال روش های جدیدتر و مؤثرتر برای یادگیری و ارتباط است. علاوه بر این، مساله عدالت آموزشی هم یکی از چالش های مهم این نسل است.
ترکیب جمعیتی دانشجویان نشان داده است که دسترسی به آموزش عالی تا حد زیادی تحت تاثیر شرایط اقتصادی خانواده ها قرار گرفته است. این مساله سبب شده تا بعضی از دانشجویان با استعداد، به علت محدودیت های مالی، از دستیابی به فرصت های مناسب باز بمانند. با این وجود، روز دانشجو تنها به مشکلات ختم نمی گردد. این روز فرصتی است تا دانشجویان بر اهمیت فعالیتهای جانبی، همچون حضور در انجمن های علمی و فعالیتهای اجتماعی، تاکید کنند. این فعالیتها نه تنها به رشد شخصیتی دانشجویان کمک می نماید، بلکه آنان را برای مواجهه با چالش های آینده آماده می سازد. روز دانشجو، بعنوان نمادی از آرمان خواهی و کوشش برای تغییر، همچنان می تواند الهام بخش دانشجویان برای رسیدن به اهداف بزرگ تر باشد.
دغدغه های شغلی و ارتباط با جامعه؛ چالش های امروز دانشجویان
b>محمد زارعی، دانشجوی کارشناسی رشته شهرسازی دانشگاه هنر اصفهان به خبرنگار ایسنا اظهار داشت: چالش اصلی دانشجویان امروز، یافتن شغل متناسب با رشته تحصیلی شان است. در این حوزه فعالیتهای مؤثری انجام نشده و دانشجویان در رشته های مختلف با این دغدغه مواجهند که بعد از اتمام تحصیل، چه برنامه ای برای آینده شغلی خود داشته باشند. این مورد بخصوص در سالهای اخیر به یکی از اصلی ترین نگرانی های دانشجویان تبدیل گشته است.
وی اضافه کرد: در رشته شهرسازی و بعنوان عضو انجمن علمی این رشته، تلاش ما بر اینست که ارتباط مؤثری با سازمان های مرتبط برقرار نماییم تا بتوانیم از پتانسیل های موجود برای آینده شغلی خود بهره ببریم. انتظار ما از مسؤلان دانشگاه و سازمان های مرتبط اینست که به دانشجویان و توانمندی های آنها بیشتر بها دهند، چونکه تجربه نشان داده هر جا از ظرفیت دانشجویان استفاده شده، نتایج درخشانی حاصل شده است. این مورد در کشور ما کمی کمرنگ است و احتیاج به توجه بیشتری دارد.
این دانشجوی شهرسازی در رابطه با انتخاب رشته تحصیلی خود افزود: در ابتدا قصد داشتم در رشته عمران دانشگاه تهران تحصیل کنم و اطلاعات چندانی از رشته شهرسازی نداشتم، اما حالا از انتخاب این رشته بسیار راضی هستم. بعد از آشنایی عمیق تر با این رشته، دریافتم که شهرسازی دارای پتانسیل های بسیار گسترده ای برای خدمت به شهر و جامعه است و می تواند اهمیت بالای ی در بهبود کیفیت زندگی شهروندان داشته باشد.
زارعی درمورد کاهش ارتباط دانشجویان با اساتید خاطرنشان کرد: یکی از علل اصلی این موضوع، کمرنگ شدن امید به یافتن شغل متناسب با رشته تحصیلی است. در گذشته دانشجویان امیدوار بودند بعد از فارغ التحصیلی، شغل مناسبی پیدا کنند، اما امروزه با عنایت به شرایط اقتصادی، بسیاری صرفا به دنبال دریافت سریع مدرک و کسب درآمد هستند، حتی اگر شغلشان ارتباطی با رشته تحصیلی شان نداشته باشد. البته این امید همچنان وجود دارد، اما نسبت به گذشته بسیار کمرنگ تر شده است.
این فعال دانشجویی افزود: اگر برنامه ریزی مناسبی صورت گیرد و دانشجویان این امید را داشته باشند که بعد از فارغ التحصیلی می توانند شغلی متناسب با رشته تحصیلی خود پیدا کنند، اساسا ارتباط آنها با اساتید و متخصصان حوزه تخصصی شان بهبود خواهد یافت.
وی در رابطه با ارتباط دانشجویان با جامعه تصریح کرد: در رشته شهرسازی که ارتباط مستقیمی با جامعه دارد و هدف آن فراهم کردن محیطی مناسب به منظور زندگی بهتر شهروندان است، ارتباط با مردم باید خیلی بیشتر از وضعیت فعلی باشد. این رشته به دنبال ایجاد فضاهایی است که مردم بتوانند در آن راحتتر زندگی کنند و از زندگی خود لذت ببرند.
زارعی تصریح کرد: این ارتباط هم اکنون کمرنگ است، در حالیکه در همه رشته ها هدف ما داشتن جامعه ای بهتر است و ارتباط مستقیم با مردم می تواند به تحقق این هدف کمک نماید. ما باید به دنبال تقویت این ارتباط باشیم، چونکه تمام تلاشهای ما در رشته های مختلف در نهایت برای ساختن جامعه ای بهتر است.
وی در انتها با تاکید بر اهمیت ارتباط دانشگاه و جامعه اظهار داشت: باید تلاش نماییم تا فاصله میان دانشگاه و جامعه را کاهش دهیم و از توانمندی های دانشجویان برای حل مشکلات واقعی جامعه استفاده نماییم. این امر نه تنها به نفع جامعه است، بلکه می تواند فرصت های شغلی مناسبی را هم برای دانشجویان فراهم آورد.
تحلیلی بر تحولات نظام آموزشی و چالش های ارتباطی در دانشگاه ها
b>سمیرا دردشتی، دانشجوی دکترای سیاستگذاری عمومی دانشگاه اصفهان به خبرنگار ایسنا اظهار داشت: بعنوان دانشجویی که هم دوره کارشناسی و هم دکترا را در دانشگاه اصفهان گذرانده ام، تغییرات قابل توجهی را در فضای علمی دانشگاه مشاهده می کنم. فارغ از این که این تغییرات ناشی از تحولات نسلی است یا تغییرات سیستم آموزشی، ارتباط میان استادان و دانشجویان به طرز محسوسی گرفتار خدشه شده است. این تغییرات در تمام سطوح دانشگاه قابل مشاهده می باشد و تأثیرات عمیقی بر کیفیت آموزش و تجربه دانشجویی گذاشته است.
وی اضافه کرد: امروزه شاهد می باشیم که درهای دفاتر اساتید بسته است و حتی برخی شیشه ها پوشانده شده و ارتباط استاد و دانشجو صرفا به زمان کلاس محدود شده است. این در شرایطی است که در دوره کارشناسی من، ارتباطات صمیمانه تر و گفتگوهای راحت تری میان استادان و دانشجویان جریان داشت. به نظر می آید یا سیاستی پشت این نوع تعامل وجود دارد، یا نوعی دل مردگی در بین اهالی علم بوجود آمده است؛ دانشجویان تمایل دارند بعد از پایان کلاس سریعاً محیط را ترک کنند و استادان هم چندان حوصله پذیرش دانشجویان در دفاتر خویش را ندارند. این تغییر در الگوی ارتباطی می تواند نتایج جدی برای کیفیت آموزش عالی و تجربه یادگیری دانشجویان داشته باشد.
این دانشجوی دکترا در رابطه با چالش عدالت آموزشی افزود: مساله دیگری که بشدت نگران کننده است، خدشه دار شدن عدالت آموزشی است. در گذشته، دانشگاه های دولتی بیشتر پاتوق دانشجویانی از طبقات پایین تر جامعه بودند که با دشواری های بسیار توانسته بودند به دانشگاه راه یابند. این دانشجویان با وجود محدودیت های مالی و اجتماعی، با تلاش و پشتکار فراوان موفق به ورود به دانشگاه می شدند، اما در این فاصله که برای خود من ایجاد شده، بیشتر دانشجویان از طبقات بالاتر اجتماعی هستند که حاصل شرکت در کلاس های کنکور و توانایی مالی خانواده هایشان برای پرداخت هزینه های آمادگی کنکور است. این تغییر در ترکیب جمعیتی دانشجویان، نشان دهنده شکاف عمیق تری است که در جامعه ما درحال شکل گیری است.
دردشتی ضمن اشاره به نتایج این وضعیت خاطرنشان کرد: این تغییر در ترکیب اجتماعی دانشجویان، تاثیر مستقیمی بر فضای دانشگاه و نوع تعاملات دانشجویی گذاشته است. دانشجویان امروز دغدغه های متفاوتی نسبت به نسل های قبل دارند که این مورد در نحوه مشارکت آنها در فعالیتهای دانشگاهی و اجتماعی نمود پیدا کرده است. علاقه مندم که این شکاف بین دانشجویان کم برخوردار که تمایل به تحصیل در دانشگاه های دولتی دارند و دانشجویانی که از امکانات خاص برخوردار می باشند، برطرف شود. هرچند حل این مساله در سطح یک دانشگاه امکانپذیر نیست و نیازمند سیاستگذاری کلان در سطح کشور است، اما هر دانشگاه می تواند تلاش هایی را برای کاهش این شکاف انجام دهد.
وی در رابطه با سفارش به دانشجویان جدید تصریح کرد: دانشگاه تنها محلی برای کسب مدرک نیست. مهم ترین بخش زندگی دانشجویی، فعالیتهای پیرامونی دانشگاه است. ارتباط خارج از کلاس با اساتید، حضور در کانون های فرهنگی، انجمن های علمی و فعالیتهای سیاسی می تواند شخصیت دانشجو را کاملا متفاوت از زمان ورود به دانشگاه کند. این فعالیتها نه تنها به رشد شخصی دانشجویان کمک می نماید، بلکه مهارت های ارزشمندی را به منظور زندگی حرفه ای آینده آنها فراهم می آورد.
این دانشجوی دکترا افزود: دانشجو با پیش زمینه های دوران دانش آموزی وارد دانشگاه می شود و بعد از طی دوره چهار ساله کارشناسی و مراحل بعدی، مدرکی دریافت می کند. این روند طبیعی آموزش عالی است، اما آن چه واقعاً اهمیت دارد، تجربیاتی است که در طول این مسیر کسب می شود. باآنکه اثرگذاری مدارک دانشگاهی در بازار کار نسبت به گذشته کمتر شده، اما اهمیت فعالیتهای پیرامونی دانشگاه همچنان پابرجا می باشد. مهارت های اجتماعی شدن، شبکه سازی و تجربیاتی که دانشجویان در این فعالیتها کسب می کنند، بسیار فراتر از آموزش های روتین کلاسی است و می تواند در آینده دستاوردهای بیشتری برایشان داشته باشد.
دردشتی ضمن اشاره به تحولات فناوری و تاثیر آن بر ارتباطات دانشگاهی تصریح کرد: نسل جدید، محصول شبکه های اجتماعی است و فعالیتهای مجازی را به کنشگری حضوری ترجیح می دهد. این تغییر را نمی توان نادیده گرفت و باید آنرا بعنوان واقعیتی در جامعه امروز پذیرفت، اما نکته مهم اینست که در عصر هوش مصنوعی که خیلی از مهارت ها امکان دارد از انسان گرفته شود، مهم ترین وجه تمایز انسان و ماشین، توانایی برقراری ارتباط است و دانشگاه بهترین محل برای تمرین و یادگیری این مهارت است. ما باید این فرصت را غنیمت بشماریم و از آن برای تقویت مهارت های ارتباطی خود استفاده نماییم.
اصغر کرمی، دانشجوی کاردانی مدیریت کسب وکار به خبرنگار ایسنا اظهار داشت: دانشجویان امروزی با چالشی بزرگ مواجهند، بلاتکلیفی و تضمین شغلی نداشتن بعد از پایان تحصیل. در حالیکه امکان دارد بیکاری به صورت مستقیم مطرح نباشد، آینده ای روشن برای آنها قابل تصور نیست و اغلب نمی دانند که در نهایت چه مسیری را در پیش خواهند گرفت.
وی اضافه کرد: در شرایط کنونی، این چالش ها بخصوص برای اشخاصی که هم زمان با تحصیل مشغول به کار هستند، دوچندان می شود. تداخل ساعات کلاس با زمان کاری برای خیلی از دانشجویان یک مشکل جدی است. اگر در رشته های تحصیلی، سرفصل ها با شغل مورد نظر دانشجو هم راستا و ارتباط داشته باشد، بطور قطع تحصیل را مؤثرتر می سازد. بعنوان مثال، در رشته مدیریت کسب و کار، تدریس توسط اشخاصی که خود تجربه کاری در صنعت دارند، می تواند تاثیر بسزایی در سطح علمی و اعتماد به نفس دانشجویان داشته باشد. هم اکنون، در دانشگاه های علمی کاربردی، سرفصل های موجود با دنیای واقعی کسب و کار هم راستا نیست و این خود به چالشی برای دانشجویان تبدیل گشته است.
دانشجوی کاردانی مدیریت کسب و کار افزود: در رویارویی با فشارهای تحصیلی و زندگی، هر فرد به دنبال تحقق اهداف خود است. موفقیت به راحتی به دست نمی آید و نیازمند تلاش مستمر، پیگیری، پژوهش، تجربه و زمان است، البته این مسیر پرچالش، زمانی قابل تحمل است که فرد هدفی بزرگتر از روزمرگی های زندگی داشته باشد و بداند که در نهایت نتیجه تلاش هایش پرارزش خواهد بود. از بهترین خاطرات من، روز اول ورود به دانشگاه است که هیچ کدام از دانشجویان همدیگر را نمی شناختیم. من با لباس رسمی وارد کلاس شدم و همه فکر کردند که استاد هستم. وقتی خودم را معرفی کردم، فضا جوی متفاوت پیدا کرد و همه با کمال احترام خویش را معرفی کردند، اما درست در آن لحظه، استاد وارد شد و متوجه شد که من اشتباهی نقش او را بر عهده گرفته ام! این لحظه باعث خنده و ایجاد خاطراتی شیرین شد که هنوز در یادمان باقی مانده است.
کرمی افزود: هدف من از آغاز تحصیلات، راه اندازی کسب و کار شخصی است که تجربیات ارزشمندم از کار در شرکتهای مختلف را در آن به کار گیرم. بطور دقیق تر، تحصیل در مقطع دانشگاهی را فرصتی برای بروزرسانی اطلاعات خود می بینم تا از آخرین تغییرات و تحولات در حوزه کسب و کار آگاه باشم. از حضور اساتیدی که بعنوان مشاور در کنارشان هستم بهره می برم تا به بهبود ایده های کسب وکارم کمک کنند. در این راه، بر این باورم که مهم ترین عامل موفقیت، به روز بودن اطلاعات است که اساسا تاثیر مثبتی در آینده کسب و کار من خواهد گذاشت.
وی بیان نمود: یکی از آرزوهای بزرگ من، تدریس در جایگاهی عالی و استادانه است. این علاقه دیرینه به تدریس و آموزش هنوز برایم محقق نشده است، اما به امید خدا در آینده ای نزدیک می خواهم این آرزو را تحقق ببخشم. سفارش من به دانشجویان عزیز اینست که با عنایت به سرعت رشد اطلاعات و نوآوری های موجود در دنیا، برای رسیدن به موفقیت باید اطلاعات خویش را به روز نگه دارند. این بروزرسانی نه تنها در تحصیل بلکه در زمینه کسب و کار هم تاثیر مثبت و شگرفی خواهد داشت.
دانشجوی کاردانی مدیریت کسب و کار اظهار نمود: پیشنهاد دیگر من اینست که دانشجویان علاوه بر تحصیل در کلاس، حتما تجربه عملی از کار در شرکت ها و کارخانه های موفق در زمینه های مختلف صنعتی کسب کنند. در این راه، مشاوره از مدیران موفق و بهره گیری از تجربیات آنان می تواند بسیار مفید واقع شود. تجربه های عملی که در کنار اطلاعات تئوری، به فرد کمک می نماید تا در رویارویی با چالش های مختلف شغلی، تصمیمات بهتری بگیرد و در راه موفقیت گام بردارد.
کرمی اضافه کرد: به نظر من یکی از علل اصلی که دانشگاه ها امروز بیشتر به تحصیل صرفا برای کسب مدرک تبدیل گشته اند، اجرای سیستم رتبه بندی مشاغل است. اگر به جای رتبه بندی صرفا بر مبنای مدرک، از تجربیات سال ها فعالیت عملی در هر صنعت هم ارزش گذاری می شد، خیلی از افراد می توانستند با تجربه و تخصص های خود پله های موفقیت را سریع تر طی کنند، بدون این که به مدرک تحصیلی وابسته باشند. درنظر من، ارزش گذاری مجدد بر دانشجویان و مشارکت آنها در حل مشکلات جامعه و اجرایی شدن نظرات آنان می تواند سبب تقویت احساس مسئولیت در آنها شود. اگر دانشجو احساس کند که نظرات و ایده هایش می تواند در حل مشکلات جامعه اثرگذار باشد، اساسا انگیزه بیشتری برای مشارکت و انجام اقدامات مؤثر خواهد داشت. برای این امر، ضروریست که ایده ها و نظرات سازنده دانشجویان به شکل جدی درنظر گرفته شود و اجرا شود.
منبع: مدیریت آموزش
این مطلب مدیریت آموزش برایتان مفید بود؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب